Forza Italia...!

Nadat ik afscheid had genomen van Juraj in Bratislava was ik nog een paar uur in Wenen om daar nog even de kerstmarkt te bezoeken en nog eventjes dineren met Richard. Gelijk daarna kon ik op de trein stappen in Wien-Westbahnhof. De nachttrein ging rechtstreeks naar Venetie. Dus dat is wel fijn zonder al te veel moeite naar de volgende stad te geraken. In de nachttrein zat een Nigeriaans priester die in Italie werkte, een Pool die zowat heel de wereld had gezien en een Kosovaar die in Italie woonde. Met dit kleurrijk gezelschap ging de reis voorspoedig en rond een uur of 11 gingen we slapen. Althans dat dachten we. Plots was er enorm veel lawaai en de alarm lichten gingen aan en uit. Wat bleek het brandalarm ging af. Omdat er nergens rookontwikkeling of een paniek situatie te zien was, dachten we dat het vals alarm was. Naar aller waarschijnlijkheid heeft iemand stiekem een sigaret opgestoken in de toilet. En natuurlijk niemand die zei dat hij of zij het gedaan had.

Voor de rest zonder problemen in Venetie aangekomen. En ik werd gelijk geconfronteerd met het volgende probleem. Een probleem waar alle mensen uit Venetie, zeker in de winter, te maken hebben. Dat is overvloedig water overlast. In de ochtend is het vaak hoog-water in Venetie. Dus moest ik me wurmen door de mensen masse op een geïmproviseerde brug in de straten van Venetie. Nadat ik mijn hostel gevonden had (waarvan ook de ingang onder water stond). Ben ik de stad wezen verkennen. Venetie is een stad uniek in zijn soort. Diverse eilandjes die omgetoverd zijn tot een stad. Het had zeker iets romantisch. Verdwalen in de diverse steegjes. Een tochtje maken in een Gondel (wat overigens 50 euro kost! Dus heb ik het maar overgeslagen). De diverse bruggetjes, waterweggetjes, architectonische hoogstandjes, de zee… kortom een stad om in weg te dromen. Natuurlijk heb ik het San Marco plein met de basiliek bezocht inclusief de belangrijke musea daar omheen. Die avond in de hostel heb ik het erg gezellig gehad met de diverse mensen de Hostel. Ik voelen me wel een oude lul daar. Want de meeste waren 21, 22 jaar oud.

De volgende dag ging ik met een paar mensen van de hostel naar Florence. We lieten Venetie voor wat het was en zijn naar het station gelopen. Wat overigens veel moeite kostte omdat het water dit keer een stuk hoger stond dan normaal. Zelfs de meeste droge plekken waren dit keer ook nat. Maar we konden zonder al te veel moeite de trein halen zonder een nat pak te hebben. Eenmaal in Florence gingen we onze eigen weg en ben ik, nadat ik in had gechecked bij de hostel, de stad gaan verkennen. Alle bekende dingen gezien. Maar de kleurrijke Kathedraal was toch wel het mooiste. Die avond ben ik nog met een paar mensen van de Hostel een avondje uit geweest. Was een leuke gezellige avond.

De dag daarop had ik meer tijd om Florence te verkennen en heb ik de 2 grootste musea bezocht. Er hingen en stonden veel meesterwerken van diverse Italiaanse meesters. De meeste zullen jullie waarschijnlijk niet kennen maar als ik: Caravaccio, Leonardo, Michelangelo, Donatello noem dan begrijpen jullie wel dat het erg interessant was. Daarnaast ook weer diverse kerken bezocht. Ik had trouwens geluk omdat de dag erna een wilde staking was los gebroken onder het museum personeel. Dus de dag erna was geen van alle musea, kerken en andere belangrijke gebouwen open. Beetje zonde voor al die andere mensen die nou net in dat weekend een weekendje weg geboekt hadden. Wat ik wel jammer vond dat ik niet meer De kapel van 'De Medici' kon bezoeken. Want daar had ik wel naar uitgekeken. Tja ach een andere keer maar weer.

Vandaag was het geen museum of kerk bezoek. Vandaag was het weer tijd voor voetbal: ACF Fiorentina - Cagliari. Het stadion van ACF Fiorentina ligt niet zo ver van het centrum vandaan maar ik had toch de bus gepakt. Binnen de kortste keren was ik op het terrein. Een mooi open stadion waarvan alleen de hoofdtribune een dak had. Gelukkig bleef het droog, maar het was wel ontzettend koud. Het stadion is een typisch Italiaans stadion. Het was van oorsprong een atletiek stadion dat kon je zien aan de ronde korte zijden en de afstand naar het veld toe. Gelukkig was de sintelbaan weg en op de plekken waar de sintelbaan gelegen heeft hebben ze tribunes gebouwd. Helaas was dat voor de korte zijde niet gedaan waardoor de afstand van de tribune naar het veld te groot was. Gelukkig voor mij zat ik op de Fiesole tribune. De B-side van Fiorentina zeg maar. Je merkte wel dat in tegenstelling tot andere clubs in italie Fiorentina een rustige familie club is maar wel met fanatieke aanhang. Tijdens de wedstrijd was het echt op zijn italiaans. Veel gevlag van de supporters, spandoeken en een 'voorman' die in de microfoon loopt te blèren om de fanatieke supporters mee te krijgen. Gelukkig hebben ze geen trommels en muziek na een doelpunt. Maar dat blèren in de microfoon is echt niet aan mij besteed. Vooral toen in de tweede helft toen ik me irriteerde aan een snerpende toon van de feedback van de microfoon. Maar het publiek is wel fanatiek. Alhoewel er mag wel meer synchroon gezongen worden. De eerste ring luisterde niet echt naar de 2e ring. Maar goed ik was al blij om in het sfeervak te staan want de rest van het stadion was niet zo sfeervol.

De wedstrijd was echt op zijn italiaans. Maar gelukkig niet zo saai. Beide teams waren in de eerste helft in evenwicht. Maar in de tweede helft nam Fiorentina het heft in handen en uit een vrije trap kwam Fiorentina op voorsprong uit een kopbal. Vlak daarna was het makkelijker voetballen voor Fiorentina en toen daarna was er een tweede goal. Die overigens afgekeurd werd. In onze ogen zeer onterecht. Achteraf hoorde ik een afgekeurde goal in verband met buitenspel. Maar tijdens de wedstrijd zie je dat niet. Dus heel het publiek ging als een razende tekeer en floten de scheids uit.Je hoeft geen italiaan te zijn om te weten wat ze zongen naar de scheids: Puttana. Waar ze in Nederland al zo'n wedstrijd staken. Gingen ze hier vrolijk door. Cagliari kwam nog dichtbij de gelijkmaker maar Fiorentina wist de 1 - 0 stand te behouden en won.