Van het aangename zuiden naar het koude noorden

Het was tijd om het aangename Zuiden te verlaten en naar het koude noorden te gaan. Ik ging van Madrid Airport vliegen naar Edinburgh. Van alle reizen was dit de meest stressvolle! Pfffff jaja vliegen met Easyjet. Je weet hoe dat gaat. Lange wachtrijen, moeilijk personeel die er erg lang over deed om de bagage in te checken, mensen die niet weten hoe dat je bij de verkeerde balie staat en net voordat de 'gate' sluit het vliegtuig halen. Maar goed het was goedkoop en dat is waarschijnlijk het enige waar ik het voor doe. Als je bedenkt dat ik 2 uur bij het inchecken aanwezig was en den net het vliegtuig haal snap je wel dat het niet ontspannend is.

In ieder geval ik kwam aan in Schotland ik moest nog een busreis en een treinreis maken voordat ik in Glasgow was. Ninna wachtte me op en na een warme maaltijd gingen we naar haar kamer. Ninna studeert rechten in Kopenhagen (ze is Deens en zij heb ik leren kennen ook met Summercamp) en is op uitwisseling in Glasgow. Helaas heeft het niet mogen zijn dat Ninna mij de volgende dag Glasgow liet zien. Gezien de weersverwachtingen zou het de komende dagen flink sneeuwen. En zij en een vriendin van haar besloten toch maar een dag eerder het vliegtuig te pakken omdat ze anders bang waren dat ze helemaal niet naar Kopenhagen konden gaan.

Helaas voor mij moest ik Glasgow zelf verkennen. Gelukkig niet zo erg, dan kan ik het in mijn eigen tempo doen. Glasgow zelf heb ik al een keer gezien toen ik de 'Old Firm' had bezocht (een wedstrijd tussen de twee grootste clubs van Schotland: Celtic - Rangers) dus ik had het me alleen beperkt met het zien van musea en een park waar ik nooit geweest was. Ik was eigenlijk heel benieuwd naar Edinburgh. De hoofdstad van Schotland.

Eenmaal in Edinburgh liep ik naar mijn Hostel om daar in te checken. Wat me opviel was dat er veel mensen naar buiten liepen en het loeiharde gerinkel van een bel. Het bleek dat het brandalarm af was gegaan. Sta je daar met zijn allen buiten met -5 graden. De meeste nog in hun slaapspullen. Nadat de brandweer was gearriveerd bleek algauw dat het vals alarm was. Na het 'warme' welkom ben ik de eerste dag in Edinburg naar een voetbal wedstrijd gegaan: Hearts of Midlothian - Inverness. De Hearts speelde in het Tynecastle stadium. Een echt ouderwets Brits stadion tussen de huizen verborgen en plots opdoemend. Hoewel de Hearts, op de succesvolle clubs: Rangers en Celtic na de beste club is van de Schotse League, konden ze geen potten breken tegen Inverness, een middenmoter. Het werd 1 - 1. Maar daar ging het mij niet om. Zoals bij veel Britse stadions, ondanks de kou, werd er flink aangemoedigd. Zeker toen in de slotfase Hearts een stuk sterker waren dan Inverness en de overwinning zeker verdient hadden.

Dag 2 in Edinburgh was bewolkte en besneeuwde dag. Een dag met sneeuw, heel veel sneeuw met hier en daar flinke sneeuwvlagen waardoor je geen hand voor ogen kon zien. Tussen de sneeuwbuien door ploeterde ik me wel door Edinburgh heen omdat het een mooie stad is om te zien. Het staat niet voor niks op de Werelderfgoedlijst. Eerst het kasteel op de top gezien waarvan je over heel Edinburgh uit kon kijken. Daarna een museum gezien over de Schotse cultuur vervolgens de Royal Mile (The Old Town) afgelopen (een zeer bekende straat). Een andere hoge rots beklommen en vervolgens de 'New Town' gezien aan de andere kant van Princess street. Stiekem vond ik de typerende straatjes van de New Town een stuk leuker dan de Oude stad. Morgen naar Manchester de weersverwachtingen zijn goed. Geen sneeuw in de komende paar dagen. Dus ik kan gewoon treinen!