Energitic, powerfull, vibrating Stockholm!

Zo d'r weer is tijd voor een verslag. Mijn tweede dag in Oslo was een mooie zonnige dag. Ik ben te voet naar diverse sightseeing plekken en musea gegaan. Maar ik had me behoorlijk vergist in de afstand. Oslo is in tegenstelling tot Kopenhagen of Stockholm, waar ik momenteel verblijf) best groot. 'Groot' meer in de zin van dat alles ver uitgespreid van elkaar ligt. Toch heb ik ontzettend mooie dingen gezien waaronder het Sculptuurpark, de Dom van Oslo, Koninklijk paleis en natuurlijk diverse musea. Ik ben kan met trots vertellen dat ik de beroemde 'Schreeuw' van Edward Munch twee keer gezien heb in 2 musea in Oslo. Ik vroeg me wel af welke dat nou de echte is.

De dag dat ik moest vertrekken in Oslo ben ik met twee australiers naar Goteborg vertrokken. Die twee Aussies heb ik in mijn Hostel-kamer leren kennen. De rit van Goteborg naar Oslo duurde 4 uur. Onderweg kwam ook de Douane weer langs, dit keer met drugshond. In tegenstelling tot de vorige keer waren ze dit keer niet zo streng. Gewoon vertelt wat we gingen doen in Zweden en de douane ging verder met een andere passagier. Eenmaal in Zweden had ik afscheid genomen van de Aussies en ben ik doorgereisd naar Falkenberg.

In Falkenberg had ik met een voormalig lid van Judoclub Made afgesproken. Met Patrick Huijskens. Het was eigenlijk bij toeval dat ik hem te pakken kon krijgen. In Goteborg raakte ik aan de praat met een Zweedse vrouw die daar in de buurt woonde en ik vertelde haar dat ik ook iemand ken die in de buurt. Op internet hebben we zijn adres en telefoonnummer op de kop kunnen tikken (wat wil je, Huijskens is niet een Zweedse naam, dus dat valt op). Dus na de 2e poging om te bellen (de eerste keer was verkeerd verbonden) kreeg ik hem aan de lijn! In Falkenberg heb ik heerlijk Zweeds kunnen eten (Aardappelpuree met salade en gehaktballen in satesaus) en daarna ben ik bij hem thuis geweest. Zijn zoontje en vrouw heb ik ook ontmoet.

De volgende dag hoefde Patrick niet zo vroeg te werken dus ben ik samen met Patrick de Zweedse bossen in geweest bij hem in de buurt. Best tof eigenlijk… een keer weg uit de drukte van de stad. Lekker genoten van de natuur en de rust. We hebben na de wandeling ons moeten haasten omdat ik mijn trein moest halen naar Goteborg. Gelukkig waren we op tijd maar toch moesten we rennen, want we dachten dat de trein daar aan kwam. Met volle bepakking valt het niet mee om te rennen. Maar helaas… het was de trein aan de andere kant van het spoor die aan kwam. Dus me voor niks lopen rennen. Tja ach zul je altijd zien. Ik heb afscheid genomen van Patrick en daarna ben ik met de trein naar Goteborg gegaan en daar de trein gepakt richting Stockholm.

Eenmaal in stockholm voelde ik al in het begin al aan dat dit wel een prachtig, machtige, wonderschone, energievolle, fantastische stad is. En dat bleek. Vandaag ben ik rond wezen lopen en alles wat ik tijdens de eerste indruk voelde klopte gewoon. De stad is 'amazing!'. Stockholm is voor mij echt stad nummer 1 momenteel van heel de Scandinavische regio.

De stad voelde zelfs zo goed aan dat ik naast de vele sightseeing vandaag zoals de oude stad een eiland midden in de rivier, Ridderholmen en de kunsthalmuseum ook op de bonnefooi reclamebureau's ben wezen opzoeken. Zelf had ik het niet voor mogelijk gehouden dat ik daar echt in staat was. Het eerste bureau wat ik aan deed was BBDO, ik kon wel naar binnen maar helaas had de creatief directeur geen tijd. Het tweede bureau was Young & Rubicam daar kwam ik ook binnen en heb ik zelfs met de Art Directors en zelfs de Creative Directors gesproken. Helaas hadden ze geen tijd maar ik kon wel mijn portfolio mailen. De derde en de laatste was net voor sluitingstijd dat was DDB. Het laatste bureau slaagde ik erin om binnen te komen, aan te bellen en zelfs mijn portfolio te laten zien. Ik was daar zo onder de indruk dat mijn presentatie niet zo goed uit de verf kwam. Maar ze vonden mijn portfolio goed alleen ze merkte wel het verschil tussen de Zweedse en Nederlandse cultuur (Directe benadering). Ze (het creatieve team, twee mooie vrouwen overigens) raadde me aan om ook wat meer divers werk te laten zien ipv Guerilla acties, advertenties en TV Commercials zoals meer online werk. Voor mijzelf was het een overwinning op mijzelf om toch maar even binnen te hoppen.