Het sprookje dat Wenen heet

De laatste dag in Krakau was een koude dag. Ik had mezelf uitgeschreven in de hostel maar moest toen nog een paar uurtjes wachten. In de hostel heb ik nog gepraat met een paar Amerikaanse meiden (die in Praag studeerden) en natuurlijk met een paar Britten met wie ik de dag van te voren naar de voetbal wedstrijd ben geweest. Ook nog een discussie gehad met een PSV supporter die absoluut niet 'blij' was om mij te zien omdat NAC de avond daarvoor had gewonnen van de Eindhovenaren.

Ik vervolgende mijn reis vanuit Krakau naar Katowice aldaar ik een paar uur rond gelopen heb. Katowice is een grauwe, industriestad dus veel was er eigenlijk niet te zien. Vanuit Katowice heb ik de directe trein gepakt naar Wenen. Rond 20 uur 's avonds kwam ik na een lange reis vanuit Polen, Tsjechie en Oostenrijk aan in Wenen. Richard, de jongen bij wie ik zou slapen de komende dagen, pikte mij op. De eerste avond in Wenen zijn we naar het centrum gegaan en heb ik heerlijk kunnen genieten van een Oostenrijkse Wiener-schnitzel.

Vandaag heb ik een exclusieve toer gekregen van Richard door Wenen. Wenen is een mooie stad. Zeker rondom kersttijd wanneer het sneeuwt. Ik had geluk om dit mee te maken. De besneeuwde gebouwen en straten kregen hierdoor iets sprookjesachtige. Ik moest gelijk aan Sissi en 'The sound of music' denken. Richard liet mij de Stephansdom zien. De grootste kathedraal van Wenen. We hebben de beiden noord- en zuid torens beklommen. Eentje te voet en eentje met de lift. Daarna een rondleiding gehad in de kerk zelf en als laatste de catacomben bezocht. Vervolgens zijn we doorgelopen naar het Hofburg complex. Hofburg is een verzameling van het Oostenrijkse Parlement, ministeries, musea enz. Waar we op het juiste moment aan kwamen om de ruiters te zien van de Spaanse rijschool die daar hun lessen kregen. Na het bezoek aan Hofburg heb ik genoten van een kop koffie in een van de vele koffiehuizen die Wenen rijk is. Alleen ik had al van te voren een Weense Aardappelsoep op dus ik kon geen typische apfelstrudel binnenwerken.

Toen de avond begon te vallen zijn we nog naar 1 museum geweest waar de werken hingen van mijn grootste en favoriete kunstenaar aller tijden. Dat was Michelangelo. Eigenlijk waren het geen schilderingen maar alleen maar schetsen en tekeningen van de bekende werken die hij gemaakt had. Van de tekeningen van het sixtijnse kapel tot en met de schetsen van het laatste oordeel. Het tweede deel van het museum was gewijd aan Picasso. De laatste activiteit was een hapje eten in een van de vele restaurants samen met de vrienden van Richard.