Terug het Alpen gebied in

De volle dag in Boedapest zijn Maartje en ik de stad wezen verkennen. Mikael en jeanine waren vrij laat binnen gekomen (5 uur in de ochtend volgens Mikael) dus zijn we zonder hen vertrokken. Eerst naar het station gelopen om een reservering en ontbijt te regelen. Ik vind overigens dat de Hongaren echt soms 'norse' mensen kunnen zijn. Je wordt soms bot behandeld. Lachen kunnen ze niet als ze je willen bedienen in een winkel of kiosk. Na het station doorgelopen naar het park aldaar we 'Het plein van de Helden', het park en het Kasteel kunnen zien. Vervolgens de grote hoofdstraat afgelopen met alle ambassades (waarvan we de Nederlandse niet gezien hadden) om uit te komen bij de gietijzeren brug. Net voor de brug de Basiliek van binnen gezien. Het was een mooie Basiliek naar de Sint Stephan. Vernoemd naar de eerste koning van Hongerije. Tevens ook de eerste patroonheilige. Zijn hand (de vuist) wordt nog steeds als Relikwie aanbeden. Aan de andere kant van de Duna (Donau) zijn we weer de berg opgelopen om de Mathias kerk te zijn met de bijbehorende huisjes en straatjes. Daarbij konden we bovenop aan de heuvel genieten van het uitzicht op Boedapest en de Donau. Het parlement was hierdoor ook goed te zien. Een supermooi alsmede ook typisch slavische bouwstijl waar het parlement inzit. Doorgelopen naar het Paleis waar we helaas niet het terrein op konden komen omdat er een folklore festival gaande was waarvoor je moest betalen. Vervolgens de heuvel afgelopen om weer omhoog te klimmen bij de andere heuvel 'De Gellért Hill. Na wat klagen en veel zweten kwamen we boven. Dit uitzicht was mooier en spectaculairder dan de heuvel met kasteel. We liepen de andere kant van de heuvel af om de brug te pakken waar we de dag ervoor het vuurwerk hebben gezien. Naast de markthal van de buitenkant gezien te hebben zagen we ook de een na grootste Synagoge van de wereld. Helaas waren we te laat om naar binnen te gaan. Als ik ooit weer in Boedapest ben ga ik zeker nog een kijkje nemen. Sowieso heeft Boedapest wel mijn hart veroverd. Omdat het een bepaalde 'vibe' heeft. In tegenstelling tot haar Zuster stad Wenen. Heeft Boedapest alles wat wenen niet heeft. Wenen is erg schoon, romantisch, de mensen zijn saai en je hebt het gevoel als je wegdroomt van saaiheid in de Oostenrijkse hoofdstad. Boedepest is juist het tegenovergestelde bruisig levendig een stuk vuiler maar de stad heeft wel veel meer te bieden. Je zou het meer een stad (Habsburgse)Oost-Europese stad kunnen noemen met ruwe randjes. Je hebt het gevoel dat je echt iets beleven hebt in deze stad. De combinatie van oude architectuur, uitgaan, vele leuke dingen doen maakt deze stad terecht tot een van de top steden van Europa. Alleen moet ik er wel bijzeggen dat Hongaren wel een stuk trotser zijn dan hun voormalige landgenoten uit Oostenrijk. Oostenrijkers zijn net als Duitsers alleen minder mondiger, minder brutaal maar zeker zo 'pünktlich' en betrouwbaar. Hongaren daar en tegen stralen veel meer trotsheid, arrogantie en bravoure uit. Precies wat de stad Boedapest ook heeft.

Terug gelopen van de Synagoge moesten Maartje en ik even bijkomen. Want we hadden nog niet 1x de metro gepakt om ons sneller te verplaatsen door de Hongaarse hoofdstad. Daar en tegen zie wel veel meer, op het einde van de dag hakt zo'n wandeldag er wel in. Beetje bijgeslapen of koffie gedronken gingen we uit eten waar we rekening moesten houden met de hoeveelheid Forin dat we over hadden. Ik en de rest had niet zoveel zin om nog een keer te pinnen en met de overige Forin in je portemonnee te zitten. Waar je OF niks aan hebt OF met veel verlies kan wisselen. Na de diverse lokale gerechten gingen we terug naar de Hostel waar ik niet zoveel zin had om uit te gaan want ik was doodop.Om half 1 ben ik naar bed gegaan de rest een paar uur later. Rond een uur of negen was ik wakker en had ik nog even tijd om wat eten en drinken te kopen. Voor maar 300 Forin was het nog een hele klus om een broodje en een fles water te kopen. Uit eindelijk lukte het toch en zit ik nog maar met 5 Forin opgescheept. Leuk voor het plakboek later.

Met Maartje rustig ontbeten wat koffie gedronken en daarna was het de rest bij elkaar pakken en naar het treinstation lopen. Nog eventjes een innige omhelzing en handdruk gehad van het hostelpersoneel. Als ik ooit terug naar Boedapest kom dan ga ik zeker nog een keer terug naar deze hostel. Met de metro waren we in tegenstelling tot de dag ervoor zo bij station Keleti Pu. Snel nog even de briefkaarten gepost en vervolgens met de trein gepakt richting Salzburg. Voor de verandering hadden we een hypermoderne trein. Met Airco, punctuele tijd waarneming en een bristo. Waar we trouwens wel lang moesten wachten voordat we konden gaan eten.

Tussendoor nog een film gekeken met Maartje en nog een flinke spetter met water op mijn broek gekregen toen ik niet goed oplette omdat het fles bruiswater flink geschud was waardoor het water eruit spoot. Ik kreeg een hele lading over mijn broek en laptop heen. Hopelijk blijft de laptop nog lang goed. :-S. Toen we Salzburg naderden konden we zien dat de grote bergen aan de voet van Salzburg liggen. Salzburg ligt op de rand. Het ligt wel te midden van de bergen. Maar nog niet van de bergen van ruim 2000 meter. Toen we uitstapten was er wel een verschil qua temperatuur in de trein. Buiten was het ruim 30 graden en binnenin de trein een aangename 18 graden. Nadat we de hostel gevonden hadden gingen we een hapje eten in een échte biergarten. Je bent immers in Oostenrijk niet waar dus bestelden we een flinke pul met bier en bestelden we het lokale gerecht.

De volgende dag gingen we Jeanine uitzwaaien. Ze moest een dag eerder weg. Dus vroeg op om haar uit te zwaaien op het station in Salzburg. Zij had een reis van ruim 11 uur voor haar kiezen. Van Salzburg naar München van München naar Düsseldorf en van Düsseldorf naar Nederland. We kregen net te horen van haar dat ze veilig en wel aan is gekomen. Na het uitzwaaien en het ontbijt zijn we de stad in gegaan. 4 kleine kabourtertjes toen waren er nog maar 3... Salzburg heeft wat de Duiters Schön klein noemen. Een kleine stad van rond de 150.000 inwoners. Alles is gelegen rondom de Salzach. De stad heeft zijn naam te danken aan de rivier maar ook aan de zoutmijnen. De romeinen hebben hier ook rondgelopen maar het was in de middeleeuwen dat de stad begon te groeien door de zoutproductie. Alles was wel rondom de rivier gelegen zoals de immense Katheraal (Salzburger Dom), de typerende Oostenrijkse huizen en gebouwen en diverse andere kerken. Het kasteel bovenop de heuvel hadden we ook bezocht wat in de vroegere middeleeuwen zijn oorsprong had. Naast de mooie historische gebouwen. Staat Salzburg ook bekend om zijn andere dingen zoals: de zoutmijnen, de grote ijsgrot, Red Bull 'Sound of Music' en Mozart. Vooral dat laatste typeert de stad wel een beetje. Alles straalt klassiek uit. Alles is doordrenkt met de schwung van de walz en diverse symfonieën. Is het niet van de straatartiesten die hier en daar muziek maken. Kan je de muziek bijna horen in de bijbehorende omgeving, de fabuleuze tuinen en de rust die de stad omhelst. Je kan er heerlijk in wegdromen. Mensen die toch een mooie stad willen zien en een beetje het gevoel van Ljubjana mee willen krijgen maar met nog meer rust en kalmte. Dan is Salzburg de plek waar je naar toe moet gaan. Om het verhaal helemaal af te maken zijn we ook naar het museum van Mozart geweest. Toen Mozart een gedeelte van zijn leven in Salzburg had gewoond. Interessant maar ongewoon korte tour door het museum. Dat was bij het kasteel boven op de heuvel niet veel anders. Maar het had wel een spectaculairder uitzicht toen we boven op de uitkijk toren stonden. Je had zicht op de oude binnenstad en de rivier. Kijk je de andere kant op heb je een fantastisch zicht op de eerste echte hoge uitlopers van het hooggebergte. De klim omhoog was redelijk vermoeiend de daling naar beneden ging een stuk makkelijker toen we de shuttle gepakt hadden. Eenmaal beneden zaten we op het terras te wachten op Christof en Lisa. Christof had ik een paar maanden eerder samen met Mikael leren kennen op de AGM (Algemene Leden vergadering) van de IFHOHYP (internationale federatie van slechthorende jongeren). Het is een vriendelijke rustige gast en ik vond het leuk om weer bij te praten. Nu we toch in Oostenrijk zijn en vlakbij zijn woonplaats (Linz) kan je net zo goed met hem afspreken. Een gezellige avond gehad waar we wat bier gedronken hadden en daarna in een andere Biergarten Oostenrijkse gerechten gegeten hadden. Een perfecte rustige avond om de vakantie voor de laatste maal in het gezelschap met vrienden af te sluiten. Morgen gaat mijn vakantie nog een paar dagen door... helaas wel in mijn eentje. Want morgen wachten voor Maartje en Mikael de nachttrein in Zürich naar huis.