Weerzien van oude vrienden

De avond dat we Christof gezien hebben, hebben we het niet laat gemaakt. Dus we lagen eindelijk eens voor de verandering op tijd in ons bed. Wat eigenlijk wel goed was omdat ik aan het einde van mijn reis zowat doodop ben. De volgende ochtend pakten we onze spullen in en zijn Maartje en ik wat gaan eten. Mikael was als hem zelf heel traag. Dus hij had geen ontbijt op die moest hij kopen het station. De dagen zijn al erg warm tijdens de zomer in Oostenrijk. Omdat ik dacht dat we af zijn van de intense hitte. Bleef het 30 graden (of warmer) in Oostenrijk. Christof vertelde mij dat e warme lucht uit het zuiden uit de Sahara, Noord Afrika via Italie het land in stroomt. Een 'leuk' vooruitzicht was dat het in Zwitserland niet veel anders zou zijn. Maggie smste me net dat rond de middag al 33 graden was.

Toen de trein zich in beweging zette reed de trein het hoge alpen gebied binnen. De bergen werden hoger en hoger en het gebied werd steeds mooier en ruwer. Totdat we Zwitserland binnenreden en daar het Dak van Europa te zien kregen. Enorme bergen van 3000 meter hoog zijn geen uitzondering in dit land. Tegen het middag uur kwamen we Zürich binnen gereden. Snel nog even gepind, redelijk groot bedrag omdat ik nog steeds niet bij mijn geld kan. Hopelijk is dit wel genoeg voor de komende dagen. Want Zwitserland is eenmaal niet goedkoop. Vorig jaar stond 1 euro voor 3 CHF (Francs) maar dat is nu bijna 1 op 1. Wat voor hun goedkoop is. Bijvoorbeeld voor de hostel betaal ik 45 CHF per nacht is voor ons ontzettend duur. Ik liep een rondje om het station om de weg te vinden naar de hostel. Aan de andere kant van het station kwam ik Maartje en Mikael weer tegen die zou ik later ontmoeten omdat ik eerst de weg naar mijn hostel moest vinden maar blijkbaar waren ze zo snel met het vinden van de kluisjes dat ik ze weer aan de andere kant weer tegenkwam. Zürich is het hart van de economie in Zwitserland en maakt het ook gelijk een van de duurste steden. Het is tevens de grootste stad. het is een stad wat levendig is maar tegelijkertijd het leven 'snel, snel, snel'. Geld verdienen is de grote levensbehoefte in deze stad. Kenmerkend door de diverse dure auto's, mensen in Armani pakken en andere duren merkkleding voorbij ziet lopen. De stad heeft een oud centrum maar de gebouwen staan zo verspreid uit elkaar dat er tussen in de hypermoderne kantoorgebouwen er tussen in zijn gebouwd. Voor mij voelt de stad een beetje karakterloos aan.

De hostel is gelegen in een levendige straat die je een beetje kan vergelijken als de reeperbahn in Hamburg. Alleen op zijn Zwitsers veel sexshops, winkels, nachtclubs en bioscopen. Maar weer niet een overdaad zoals op de reeperbahn. Maartje riep nog dat ik een paar nachten van mijn leven zou hebben met al die seksclubs in de straat. Anderszijds vind ik het best raar. Zwitsers zijn nog saaier dan de Oostenrijkers en nog neutraler ze uiten zich in vele opzichten ook niet veel. En dan kom je in een straat met seksuele excessen. Het was iets wat ik totaal niet verwacht had. Samen liepen Maartje en Mikael met me mee naar de hostel en na het inchecken gingen we naar het centrum om een beetje rond te kijken. Maggie had me gesmst om ergens af te spreken in het centrum bij een speciale gondel station. Eenmaal daar was het een paar minuten wachten totdat ze aankwam. Het was echt leuk om d'r weer te zien. Samen nog wat gedronken en een half uur later kwam Claudio. Beide goed om ze weer te zien. IFHOHYP is niet alleen besturen en fun hebben maar ook goede vrienden voor het leven zijn en mensen kennen in heel Europa. Daarna nog gegeten in een bierhalle waar ik typisch Zwitsers kon eten MET aardappelen :-). Het eten was lekker maar algauw moesten Mikael en Maartje naar het station. Het was best raar om ze uit te zwaaien terwijl we ruim 2 weken geleden samen begonnen waren aan een gave trip. Nu was ik in mijn eentje over. Maar het voelt een beetje vertrouwd aangezien ik op mijn reis van 3 maanden ook alleen was. Nu maar voor een aantal dagen. Komt goed!

Anyhow de volgende ochtend na het gratis ontbijt ben ik vroeg op pad gegaan om naar Luzern (of voor de Fransen Lucerne) af te reizen. Een Regionale trein bracht me naar het centrum. Een klein1 uur van Zürich vandaan. Van te voren nog wel de e-mail gecheckt en Petra zou mij ontmoeten bij de grote klok in het station van Zürich omstreeks 18.30. Petra ken ik net als Christof van het Summercamp vorig jaar in Zwitserland. Lucerne is een fantastische stad. De manier hoe je het station binnenkomt rijden is dat je een enorm bergmassief ziet en dat je daar in een tunnel rijdt. De tunnel komt plots uit op een meer. Luzern ziet er zo anders uit dan Zurich. Het is een stuk rustiger. Een meer en een stuk rivier deelt de stad in tweeën. De oude en de nieuwe stad. Ondanks dat er veel mensen waren straalt het enorm veel ontspanning en rust uit. Dit komt mede door de omgeving. Gelegen in een dal van een enorm bergmassief. De bergen van ruim 3000 meter hoog flankeren aan alle kanten de stad. Het meer en het rivierwater is zo helder dat je er zo de bodem kan zien. Luzern staat naast haar meer en de natuurlijke omgeving ook bekend om haar Verkehrshaus. Het verkeers en transport museum. Een museum deels interactief en bevat een heleboel voer- vlieg- vaar en ruimtetuigen met name van Zwitserse origine. Het museum ging over mobiliteit het verplaatsen van mensen waar mee, hoe en waar. Toen ik aan kwam bij het museum, na een prachtige wandeling gemaakt te hebben langs het meer, zag ik er een helikopter landen. Ondanks dat vliegtuigen ook een onderdeel uitmaakte van het museum had ik wel door dat het niet van het museum was. Ik vroeg de omstanders wie die persoon eigenlijk was die uitstapte. Dat bleek een bekendheid en belangrijke politicus te zijn. Wie het was ik ben er zelf niet aan uit.

Ik ging het museum is groot ontzettend groot. Alles wat met mobiliteit te maken heeft kan je daar vinden. Het is tevens het grootste museum van Luzern maar ook de meest bekende en het meest bezochte museum van Zwitserland. Alles kon je er vinden: een interactieve trip hoe de matterhorn tunnel werd gebouwd in de 19e eeuw, planetarium informatie over de sterren en planeten, diverse vliegtuigen die Zwitserland heeft gehad, uiteraard mochten de treinen van de Zwitserse SBB ook niet ontbreken. Het was zo divers dat ik het nooit in een paar uur kon zien. Want ik had met Tanja afgesproken. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat ik alleen Petra zou zien. Maar Petra had Tanja gesmst dat ik naar Luzern zou komen, terwijl dat oorspronkelijk niet mijn plan was. Tanja had tijd na 15 uur. Dus dat kwam goed uit. Met haar heb ik de oude stad gezien. De oude stadsmuur afgelopen en ben ik in de toren geklommen. Ouderwets nog geklaagd over de warmte. Want 30 graden (of warmer) is niet wat de Zwitsers gewoon zijn. Daarnaast het beroemde beeld gezien van Luzern: Löwendenkmal. Het is een uit een rots uitgehouwen beeld van een leeuw die sterft door een gebroken speer. Met zijn linker poot ligt hij op een Bourbons wapenschild. De oorsprong is bij veel toeristen verloren gegaan. Ik vind het altijd interessant om daar informatie over te zoeken. de Löwendenkmal gaat terug naar de Franse Revolutie. 789 leden van de Zwitserse garde die gesneuveld zijn toen de Franse Revolutie begon. De leden kwamen om toen revolutionaren het paleis van Koning Lodewijk de 16e bestormden.

Na de rondleiding in de oude stad, na de oude brug van Luzern gezien te hebben (en er over heen gelopen te hebben) en een drankje op het terras zijn ik en Tanja terug gegaan naar Zürich. Daar stond Petra als op ons te wachten. Na een hartelijke begroetingen gingen we wat eten en drinken. Omdat veel mensen gebruik maakten van het mooie weer moesten we binnen zitten. Toch was de dag en avond goed geslaagd omdat ik het erg leuk vond de ouder Summercamp vrienden weer eens te zien. Oude herinneringen werden op gehaald en we praatte door in de kleine uurtjes. Toen ik terug liep naar de hostel was er en onaangename verrassing toen er een andere jongen op mijn bed lag. Dus ik vroeg of er geen fout gemaakt was. Want al mijn spullen waren ook weggehaald. Gelukkig zat de eigenaar van de hostel beneden in de bar. Dus ik vroeg of er geen fout gemaakt was. De schoonmaker had mijn spullen op een ander bed gelegd omdat er een koppel in 1 stapelbed wilde gaan liggen. Was wel fijner als ze het eerst aan mij gevraagd hadden. Daarnaast nog een aangename verassing. In mijn gemengde slaapkamer sprak ik met een paar gasten uit Londen en laten ze nu net fan zijn van Queens Park Rangers. Mijn favoriete team uit (West)Londen. Was mooi om te zien dat ze verbaast keken dat ik ook een QPR fan was uit Nederland.

Het is mijn laatste nacht in de stad. Morgen pak ik de nachttrein terug naar Eindhoven. Alles is onvoorstelbaar snel gegaan. Zoals elke vakantie eigenlijk. Lang reis veel gezien en een stuk rijper geworden na al die ervaringen. Dit keer ook goede ervaring geweest omdat ik gewend ben mijn eigen tempo aan te houden maar dit keer rekening moest houden met een groep. Er zijn momenten die ik nooit meer vergeet zoals:

- Dat Mikael altijd een cocktail moet drinken
- Maartje en ik 3 kwartier van de hostel vertrekken om op ons gemakje naar het station te lopen om de trein te pakken
- Dat jeanine een kleurplaat van Ed kreeg in een Italiaanse trein
- Iedere keer als iemand drinken morste en op zijn of haar kleren kreeg noemde het iedereen standaard een 'natte droom'.
- Hoe ik uren lang in Bosnië met een sticker op mijn rug gelopen heb zonder dat ik er erg in had
- Volgende keer wat meer rustdagen in moeten plannen. Om de dag naar een andere stad hakt er weer flink in.
- Cocktails van 1 liter in een emmertje in Dubrovnik. Sommige werden er helemaal 'aangeschoten van'.
- Hoeveel indruk Jasmina op mijn gemaakt heeft door haar verhaal van de Bosnische oorlog te vertellen
- Een compliment van een Spanjaard krijgen die zegt dat Nederlanders goede talenknobbels zijn ook al ken je maar 2 woorden Spaans: ola en adios.
- Ontzettend veel contacten op gedaan heb die ik nooit meer vergeet: Van de Spanjaarden die we tijdens onze reis weer tegenkwamen tot aan Denen, Italianen, Fransen, Australiërs enz.
- Van Strandhangen nog luier wordt.
- Zowat mijn Portomonnee overloopt van de Kuna's, Bosnische marken, Euro's, Forins en Zwitserse Francs.
- Treinen nog steeds het meest relaxe vorm van reizen is.
- Mikael zo nodig op een speciale manier een bierfles met beugel moest openen waardoor hij een snee in zijn vinger kreeg. Vervolgens ontsmette met alcohol (lees: bier) en Maartje zijn vinger moest verbinden.
- ... iets met stinkende sokken in en Bosnische trein
- Iedereen meer moet sporten voordat we weer eens een heuvel op klimmen om een mooie panorama te fotograferen.
- Een standaard zomerdag in Bosnië rond de 50 graden ligt.
- Hoe ik het voor elkaar kreeg om mijn portemonnee inclusief alle pasjes te laten jatten tijdens een interrail trip. Dit keer 1 dag voor mijn vakantie weliswaar.
enz. enz. enz.

Zowiezo een ontzettend leuke ervaring gehad. Een andere manier dan de reis van september vorig jaar. Maar de ervaringen waren net zo tof, leuk en ontroerend een trip die me lang bij me zal blijven en waarbij de anderen er nog regelmatig over zullen hebben.