Slapeloze nachten zijn lang...
Door: Budi
Blijf op de hoogte en volg Budi
10 Juli 2012 | Duitsland, München
Snel onze rugzakken gepakt voordat we in de trein stapten. Dit keer zoals eerder gezegd geen slaapcabine / couchette maar ligstoelen dit omdat de reis alle slaapcabines al volgeboekt waren. Ik had van te voren voorspeld dat het best wel tegen kan vallen. Gezien mijn eerdere ervaringen 2 jaar geleden tusesn Keulen en Basel in een normale trein met normale stoelen. Maar vanaf moment 1 is het al een beetje tegengevallen. Eerst bij het stoelen uitkiezen kies ik uiteraard de meest verkeerde stoel. de stoel heeft twee standen. Rechtop en liggend. Alleen de hendel was stuk dus kon ik alleen maar liggen. Of door veel tegenhouden toch nog de leuning overeind houden. Nou ja dan maar heel de reis liggen. Na het uitzwaaien en in een tussen stop in Utrecht te hebben waar we 2 dames leerden kennen die voor het eerst een interrail trip maakten kwamen we aan bij de grensovergang bij Emmerich.
De Politie kwam controles nemen waarbij ik natuurlijk mijn paspoort moest laten zien en de rest van het coupe niet. Niet om het even maar ik vind het nogal opvallen toen ik ook bij mijn vorige reis naar Berlijn ook mijn paspoort moest laten zien en andere getinte jongen ook verderop. Ergens klopt het niet helemaal. Eenmaal onderweg ging de reis voorspoedig totdat iedereen een beetje moe werd en de eerste al begonnen in te slapen. Ik besloot maar ook mijn ooglapjes voor te doen en te gaan slapen. Maar heel de rit kon ik niet slapen. Stoelen liggen voor geen meter elke 15 minuten probeer je te verliggen omdat het gewoon niet lekker ligtt. Tegen de ochtend begin je pas echt in slaap te dommelen maar dan wordt het alweer licht en worden de eerste (weinigen eigenlijk want de meesten konden niet slapen) alweer wakker. Rond een uurtje of zes besloot ik maar mijn schoenen aan te doen een kop koffie te halen.
Beroerd of niet eenmaal uit de trein waren we klaarwakker en hebben Maartje en ik de tassen in de kluis gedaan. Wat ontbeten en Ed en Jeanine uitgezwaaid. Die reden gelijk door naar Lesce-Bled in Slovenië alleen niet met een directe verbinding zij moesten 'zweimal umsteigen' in Salzburg en Villach.
Maartje en ik gingen eerst naar het BMW Museum en het Olympiapark voordat we zouden gaan inchecken aangezien de inchecktijd pas na 1 uur was. BMW Welt was het eerste wat we aandeden eerst dachten we dat het, het museum was maar het was een enorm moderne Showroom en congresruimte met de allernieuwste BMW's. Aan de overkant van de weg lag het BMW museum eerst nog even gewacht want het museum ging wat later open. In het museum was het als een kind in een snoepwinkel. Aangezien ik voor mijn werk al veel voor diverse automerken werk. Ergens vond ik 1 ding tegenvallen. De opbouw en de indeling van het museum was nogal warrig. Vormgeving en design was wel erg gaaf gedaan. Daarbij de visuele presentaties en de volledige presentatie is natuurlijk Duits en BMW eigen. Na het museum doorgelopen aan het aangrenzende Olympiapark. Het Olympisch stadion is het icoon van de Olympische spelen van 1972. Ook na de olympische spelen is dit stadion nog veelal in gebruik voor diverse andere evenementen. Ook voor een voetbalfan als ik is het natuurlijk een ware happening om er bij te zijn. Denk aan de verloren WK finale Nederland - Duitsland in 1974, De gewonnen finale in 1988 tegen de Sovjetunie. Daarnaast werd in 1979 de europa cup 1 finale gespeeld tussen Nottingham Forest en Malmö IF en de in 1997 de championsleague finale gespeeld tussen Borussia Dortmund en Juventus.
Toen we door het stadion liepen werd er ook een en ander voorbereid voor een ander evenement: Deutsche Tourwagen Meisterschaft Rally. Een Rally in het Olympisch stadion. Waar nu gras was is nu heel het ovale gedeelte bedekt met asfalt (best zonde al zeg ik het zelf). Vervolgens werden we ook met de neus op de feiten gedrukt dat de Olympische Spelen van toen ook een van de meest heftigste gebeurtenissen waren in die jaren. 11 Israelische atleten werden ontvoert door Palestijnse activisten. Met deze actie probeerden diverse gevangen vrij te krijgen wat niet lukte. Na een impasse van een aantal dagen besloten de terroristen te willen vluchten via een helikopter op een vliegveld in de buurt. De bijzondere bijstandseenheid van toen faalde om tijdens dit kwetsbaar moment de atleten te bevrijden resultaat: alle Israeliërs 11, 5 terroristen en 1 Duitse militair kwamen om het leven.
Van het Olympiapark gingen we terug naar het station om daar de tassen weer op te halen en naar de hostel te lopen. Ingechecked hadden we nog even gegeten en wat bijgeslapen omdat we echt 'kei aan' waren. Na 1 uur en wakker geworden beetje groggy van het slaapgebrek zijn we de binnenstad wezen verkennen en vervolgens via de tuinen van het Münchenhof naar de Engelse tuin gegaan. De stad valt op zich wel mee. Wel bruisig genoeg te zien. Ook barokke gebouw van het gemeente huis. Maar de rest was laat 18e en 19e eeuws. Hier en daar is ook alles na de oorlog herbouwt omdat grote delen van de stad is gebombardeerd. De echte binnenstad valt vergeleken met andere steden een beetje tegen. De mooie dingen zie je net buiten de binnestad. Wat ik al zei de diverse tuinen maar ook de architectuur en de diverse pleinen. In de engelse tuin was ook een typische Duitse 'biergarten' waar we lekker aan de Beierse bradkartoffeln und Wurst hebben gegeten. Daarbij ook nog Radler gedronken: Limonade met bier van een halve liter. Totdat een leuk uitje verstoord werd door een regenbui en we snel niet wisten hoe we naar de metro moesten lopen. Waar we onder tussen nog een naakte man in het park zagen lopen (wat toegestaan is). Tja ach zo doe je op een dag best wel veel dingen. Vanavond maar vroeg naar bed. Morgen opweg naar Bled in Slovenië.
-
10 Juli 2012 - 21:32
Juud:
Hele happening, waarom zijn jullie gesplitst eigenlijk?.
Nogmaals fijne trip -
11 Juli 2012 - 12:57
Ria Schutte:
wat een uitgebreid verslag.
De volgende keer maar eerst je stoel uitproberen. Het blijft toch weer een verrassing he zo'n reis. Groeten uit Hoorn, RS -
12 Juli 2012 - 05:23
Jan Loonen:
Leuk verslag. We blijven jullie volgen. Veel goed weer toegewenst vanuit het kletsnatte Hooge Zwaluwe .
Groetjes pa -
13 Juli 2012 - 15:07
Budi:
He Juud,
De reden dat wij gesplitst zijn was omdat Maartje en ik een paar weken voor ons zelf wilde en daarnaast. Wilde onze vrienden een lange rit maken naar Montenegro (en ik dacht ook Macedonië). Dan zit je alleen maar in de trein en heb je weinig gezien onderweg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley