De laatste etappe in Azië

De allerlaatste etappe op het Aziatisch continent het voelt een beetje raar. Ik zit op het puntje van de landtong in Zuid-Oost Azië. Singapore kijkt uit op de ‘Straat van Singapore’. Daarachter, als je goed kijkt vanaf het hoogste gebouw, kan je Indonesië zien liggen. Best bijzonder om daar overheen te vliegen en niet in je geboorteland te zijn. Dat bewaar ik voor een andere keer.

Kuala Lumpur is verrekte heet kan ik je vertellen. De dagen dat ik daar heb ik zo rustig aangedaan en dan zweet je alsnog. Het is benauwd geen zuchtje wind waait er tussen de gebouwen. Zelfs gewoon staan in de schaduw levert je zweetplekken op. Dan is er een hele koude wereld van de Shopping Malls waar de airco op volle toeren draait en je bijna zowat in een koelkast doorbrengt. Nou het is was me toch weer een ervaring om mee te maken dat je creditcard ingeslikt wordt door een bankautomaat. Want dat is wat ik aan het avontuur in Kuala Lumpur overhoud. Een of andere manier ging er iets fout bij het pinnen en plots wordt de creditcard in geslikt. Nadat ik van de schrik bekomen was ben ik de bank in gegaan om te vertellen wat er aan de hand was. Ik kon aan het eind van de dag weer terugkomen. Aan het einde van die dag teruggekomen toch nog wel gefrustreerd en gestrest van wat er die dag gebeurd was. Gelukkig hebben ze de pas eruit gehaald maar de man adviseerde om wel even te bellen met mijn eigen bank. Wat ik die dag gedaan had. En die hadden gelijk de pas geblokkeerd omdat er misschien ‘iets’ gebeurd zou zijn. Om toch gebruik te maken van die pas moet ik wel iedere keer bellen naar de hulplijn om de Blokkade tijdelijk af te halen om bepaalde boekingen te doen. Praktisch is het niet maar goed beter iets dan niets.Toen ik 5 jaar geleden mijn beide passen (bankpas en creditcard) inclusief mijn identiteitsbewijs, rijbewijs enz. was gestolen in metro van Barcelona was ik nog verder van huis. Dat schoot mij nog wel even door mijn hoofd om niet in paniek te raken.

In Kuala Lumpur heb ik naast dat ‘pas voorval’ wel nog verschillende dingen gezien. Uiteraard verschillende malen de Petronas Towers gezien in de nacht en overdag. Ik heb de Radio toren bezocht en de stad op ruim 300 meter gezien. Dat zag er best mooi uit. Iets buiten de stad, na een rit van een half uur in de metro, heb je de Batu Caves. Een Hindoeïschtische tempel in een grot. Ik had er wel wat meer van verwacht. De aanblik is imposant, de trap richting de grot toe met zijn kleurrijke treden en de façades met verschillende soorten beelden erop. Een tiental metershoge goude bewaker aan de voorzijde. De loslopende apen die her en der rond springen uitkijkend of er nog wat te snaaien valt. Pas op of ze pakken je eten gewoon af als je een ogenblik niet op je eten let. De grot zelf zag er ook indrukwekkend uit maar wat er instond viel gewoon tegen. Her en der wat beelden, altaar, een tempeltje en een nisje daar. Nee het was niet wat ik er van verwacht had. Het oude gedeelte van Kuala Lumpur zag er wel interessant uit. Grote delen van de stad zijn ontstaan tijdens de Britse kolonisatie in de 17, 18 en de 19e eeuw. De 17e eeuwse gebouwen staan er nog wel maar het ze zijn zeer moeilijk te vinden of ze staan er beroerd bij. De 18e en 19e eeuwse architectuur is er wel meer te vinden rondom het Merkaba plein ookwel het plein van de onafhankelijkheid genoemd. De Britse elite had zich hier gevestigd eind 19e en begin 20e eeuw. In 1957 werd er op dit plein de Union Jack naar beneden gelaten en de nieuwe Maleisische vlag gehesen. Het begin van de nieuwe periode in Maleisië, de periode van onafhankelijkheid. De bebouwing erom heen heeft in de loop van de tijd een nieuwe bestemming gekregen zoals een museum, vestiging van een bepaalde ministerie enz.

Op de vertrekdag dat ik naar Singapore moest was echt hectisch in het begin. Ik had aangegeven bij de busmaatschappij dat ik bij KL Sentral op wilde stappen. Echter om die opstapplaats te kunnen vinden was toch nog een hele klus. Ik werd van hot naar her gestuurd. Totdat ik nog een internet bericht kon herinneren dat je bij de monorail naar beneden moet lopen en naar de bussen kon lopen die je naar het vliegveld kon brengen de mensen aldaar wisten me gelijk door te verwijzen naar de 1e verdieping dat de bussen daar zouden vertrekken. Gelukkig zaten daar ook twee Duitse vrouwen die met dezelfde bus mee moesten dus dat was een opluchting. Een kwartier daarna kwam de bus konden we instappen en reden we naar Singapore. De bus was trouwens een bus waar ik nooit ingezeten had. Het gevoel dat je in Businessclass zat van een vliegtuig. Aparte stoelen, videoschermpjes om je te vermaken, ontbijt in de bus, de stoelen hadden elk een aparte massage. Wauw dat mag wel in elke busreis. Bij de grens konden we heel snel doorlopen en na een snelle check bij de Douane zaten we weer in dezelfde bus richting het centrum van Singapore.

Singapore is een land en tegelijkertijd een stad. Te vergelijken met Monte Carlo (land) en Monaco (stad) waarbij de stad eigenlijk al heel het land beslaat. Singapore zit op de punt van de landtong van Zuid-Oost Azië en is ook tegelijkertijd een belangrijke haven voor de regio. Singapore hoorde eerste (net als Brunei) bij de Federatie van Maleisië in 1963 maar 2 jaar later werd het uit de federatie verbannen ivm interne conflicten. Echter Singapore heeft de meest welvarende economieën ter wereld. Zelfs nog beter dan Maleisië. Het land heeft super strenge wetten. Bijvoorbeeld op je arrivalcard staat als waarschuwing. Als je drugs smokkelt in het land wordt het bestraft met de doodstraf. Zo wordt vervuiling op straat (al is het een propje) bestraft met 500 Singapore Dollar. Juist hierdoor is Singapore zo veilig dat zelfs in de hostel waar ik in verblijf zelfs geen nachtwaker heeft en iedereen in en uit kan lopen.

Singapore is trouwens afgezien zijn verleden hoe het uit de federatie van Maleisië is verbannen een van de grootste culturele multiculturele samenlevingen. Hoofdtaal is engels gevolgd door Chinees, Maleisisch en Tamil (taal uit het zuidelijk deel van Sri Lanka en India). Het land kan je niet uitdrukken in een bepaalt volk er lopen westerlingen rond, arabieren, Maleisiërs, Chinezen enz. Maar tezamen maken ze wel Singapore. De stad voelt zeker in het begin klinisch aan net als Dubai. Maar het heeft zeker een oud centrum waar langzamerhand alles om heen is gebouwd. Chinatown, Little India en Arab quarter zijn de originele gebieden wat vroeger bewoond was. De gebouwen zien er stuk beter en beter gerenoveerd, kleurrijk ook. Daarnaast is er alles bijgebouwd. Een wildgroei in de stalen en glazen jungle. Waarvan er oerlelijk gebouwen staan maar ook architectonische hoogstandjes. Zoals de Marina Bay Building bestaande uit 3 torens met daarop verbonden met een terras wat lijkt op een boot. Daar aansluitend heb je de Garden at the bay. Een soort van Floriade park met verschillende tuinen en 2 grote koepels van glas met planten en bloemen. De 2 grote koepels doet met ontzettend veel denken aan de Architectuur van Calatrava. Check op google City of Art and Science Valencia en je snapt wat ik bedoel. Toch vind de hoofdattractie toch wel de hostel. Een hostel die echt leuk vind, niet te groot niet te klein, zeer gezellig altijd contact met de klanten. En een hostel die geeft om het milieu waar je recycletips krijgt. Het is ook een fiets hostel. Fietsers die lange tochten maken komen hier altijd langs. Daarom zijn de Nederlanders altijd zo welkom omdat we zo goed over fietsen kunnen praten. Als je naar Singapore gaat voor een redelijk goede prijs, want alles is zo ontzettend duur, check voor de Tree in Hostel dit is zeer aan te raden.

Foto's zijn weer te vinden op www.budiloonen.com